У Брусэлі стаў вядомы дакумэнт з новымі прапановамі адносна палітыкі Ўсходняга партнэрства, які будзе абмяркоўвацца міністрамі замежных справаў Эўразьвязу 10 лютага.
Дакумэнт уключае ідэю «эўрапейскага пакету» як наступнага кроку ў збліжэньні з усходнеэўрапейскімі дзяржавамі-партнэрамі, які мае пайсьці далей, чым цяперашнія пагадненьні аб асацыяцыі. Але і гэты дакумэнт нічога ня згадвае пра пэрспэктывы паўнавартаснага сяброўства Азэрбайджану, Армэніі, Беларусі, Грузіі Малдовы ці Ўкраіны ў Эўразьвязе.
«Эўрапейскі пакет», на думку распрацоўшчыкаў дакумэнту, павінен уключаць больш радыкальныя прапановы адносна спрашчэньня візавага рэжыму і павелічэньня мабільнасьці людзей паміж Эўразьвязам і яго суседзямі ды шырэйшага ўдзелу грамадзянаў з краінаў Усходняга партнэрства ў праектах ЭЗ.
Адносна Ўкраіны дакумэнт адзначае, што Брусэль павінен падкарэктаваць сваю палітыку «ў сьвятле апошніх падзей», але не дае ніякіх дэталяў.
Адносна Малдовы і Грузіі аўтары дакумэнту рэкамэндуюць палітыкам ЭЗ зрабіць усё магчымае, каб падпісаць дамовы аб асацыяцыі з гэтымі краінамі да канца жніўня сёлета.
Беларусь у кантэксьце рэкамэндацый згадваецца ў пункце 19 гэтага дакумэнту, разам з Азэрбайджанам:
«Выкарыстоўваючы нефармальныя кантакты ды пазытыўную ўвагу і падзеі ў бліжэйшай будучыні (чэмпіянат сьвету па хакеі ў Беларусі; старшынёўства Азэрбайджану ў Радзе Эўропы ў траўні-лістападзе 2014), схіліць Азэрбайджан і Беларусь зрабіць станоўчыя крокі адносна палітычных вязьняў дзеля паляпшэньня адносін з ЭЗ».
Сьціпласьць прапановаў і спадзяваньняў Брусэлю адносна Беларусі перагукаецца з высновамі амэрыканскага аналітычнага цэнтру Stratfor наконт малой імавернасьці пераменаў у Беларусі ў бліжэйшым часе. У сваім нядаўнім аналізе сытуацыі ў Беларусі амэрыканскія аналітыкі адзначылі:
«Нягледзячы на дзясяткі і сотні тысяч дэманстрантаў у суседняй Украіне, у Беларусі амаль не назіраецца празаходняя пратэстная актыўнасьць. Апошняя значная дэманстрацыя апазыцыі ў Беларусі мела месца пасьля прэзыдэнцкіх выбараў у сьнежні 2010 годu. Сілы бясьпекі хутка расправіліся з гэтым пратэстам, які потым ніколі не аднавіўся ў нейкім значным памеры (хоць той разгон выклікаў санкцыі з боку Эўразьвязу і ЗША, якія яшчэ больш ізалявалі Беларусь ад Захаду). Пасьля гэтага адзіны значны пратэст у краіне быў выкліканы фінансавым крызысам у 2011 годзе, але эканамічная сытуацыя палепшылася дзякуючы фінансавай падтрымцы Расеі. Паколькі новыя прэзыдэнцкія выбары пройдуць не раней чым пад канец 2015 году, малаверагодна, што Беларусь зазнае істотную палітычную нестабільнасьць у бліжэйшай будучыні, калі не адбудзецца ніякіх новых эканамічных узрушэньняў. Таму ня трэба чакаць, што Захад можа дабіцца нейкага прагрэсу ў адносінах зь Беларусьсю. Краіна застанецца па-за рамкамі змаганьня Эўразьвязу з Расеяй, якое ўзмацнілася ва Ўкраіне і ў іншых краінах рэгіёну. У найлепшым выпадку Беларусь можа паслужыць у якасьці пляцдарму для далейшага расейскага ўплыву на рэгіён – асабліва ў сфэры бясьпекі – у тым выпадку, калі Масква адчувае неабходнасьць рэагаваць на нейкія магчымыя крокі Захаду ва Ўкраіне або іншых месцах».
«Эўрапейскі пакет», на думку распрацоўшчыкаў дакумэнту, павінен уключаць больш радыкальныя прапановы адносна спрашчэньня візавага рэжыму і павелічэньня мабільнасьці людзей паміж Эўразьвязам і яго суседзямі ды шырэйшага ўдзелу грамадзянаў з краінаў Усходняга партнэрства ў праектах ЭЗ.
Адносна Ўкраіны дакумэнт адзначае, што Брусэль павінен падкарэктаваць сваю палітыку «ў сьвятле апошніх падзей», але не дае ніякіх дэталяў.
Адносна Малдовы і Грузіі аўтары дакумэнту рэкамэндуюць палітыкам ЭЗ зрабіць усё магчымае, каб падпісаць дамовы аб асацыяцыі з гэтымі краінамі да канца жніўня сёлета.
Беларусь у кантэксьце рэкамэндацый згадваецца ў пункце 19 гэтага дакумэнту, разам з Азэрбайджанам:
«Выкарыстоўваючы нефармальныя кантакты ды пазытыўную ўвагу і падзеі ў бліжэйшай будучыні (чэмпіянат сьвету па хакеі ў Беларусі; старшынёўства Азэрбайджану ў Радзе Эўропы ў траўні-лістападзе 2014), схіліць Азэрбайджан і Беларусь зрабіць станоўчыя крокі адносна палітычных вязьняў дзеля паляпшэньня адносін з ЭЗ».
Сьціпласьць прапановаў і спадзяваньняў Брусэлю адносна Беларусі перагукаецца з высновамі амэрыканскага аналітычнага цэнтру Stratfor наконт малой імавернасьці пераменаў у Беларусі ў бліжэйшым часе. У сваім нядаўнім аналізе сытуацыі ў Беларусі амэрыканскія аналітыкі адзначылі:
«Нягледзячы на дзясяткі і сотні тысяч дэманстрантаў у суседняй Украіне, у Беларусі амаль не назіраецца празаходняя пратэстная актыўнасьць. Апошняя значная дэманстрацыя апазыцыі ў Беларусі мела месца пасьля прэзыдэнцкіх выбараў у сьнежні 2010 годu. Сілы бясьпекі хутка расправіліся з гэтым пратэстам, які потым ніколі не аднавіўся ў нейкім значным памеры (хоць той разгон выклікаў санкцыі з боку Эўразьвязу і ЗША, якія яшчэ больш ізалявалі Беларусь ад Захаду). Пасьля гэтага адзіны значны пратэст у краіне быў выкліканы фінансавым крызысам у 2011 годзе, але эканамічная сытуацыя палепшылася дзякуючы фінансавай падтрымцы Расеі. Паколькі новыя прэзыдэнцкія выбары пройдуць не раней чым пад канец 2015 году, малаверагодна, што Беларусь зазнае істотную палітычную нестабільнасьць у бліжэйшай будучыні, калі не адбудзецца ніякіх новых эканамічных узрушэньняў. Таму ня трэба чакаць, што Захад можа дабіцца нейкага прагрэсу ў адносінах зь Беларусьсю. Краіна застанецца па-за рамкамі змаганьня Эўразьвязу з Расеяй, якое ўзмацнілася ва Ўкраіне і ў іншых краінах рэгіёну. У найлепшым выпадку Беларусь можа паслужыць у якасьці пляцдарму для далейшага расейскага ўплыву на рэгіён – асабліва ў сфэры бясьпекі – у тым выпадку, калі Масква адчувае неабходнасьць рэагаваць на нейкія магчымыя крокі Захаду ва Ўкраіне або іншых месцах».